Ebaluazioen analisia
Analizatzen dira adibideen
gaineko ebaluazioak eta kideek atazaren gainean egindako ebaluazioak. Asmoa da irakasleek
eta kideek egindako ebaluazio onenak aukeratzea. Ebaluazio “on” horiek, gero, azken
kalifikazioa kalkulatzeko erabiltzen dira.
Analisi hori egitea errazagoa da
irakasleen ebaluazioak izanez gero. Ebaluazio horiek erreferentzi gisa har daitezke,
ikasleen ebaluazioak epaitzeko. Irakasleak ez ditu adibide eta bidalketa guztiak
ebaluatu behar, baina analisia esanguratsua izan dadin, irakasleak egindako
ebaluazio-kopuruak handiagoa izan behar du ikasle bakoitzak egindako
batezbesteko ebaluazio-kopurua baino. Irakasleak zenbat eta ebaluazio gehiago
egin, analisiaren emaitzak fidagarriagoak izango dira.
Analisia hainbat alditan egiten
da, aukera bat edo gehiago aldatuta. Analisia orrialdearen goialdean agertzen diren
hiru aukerekin kontrolatzen da.
- Irakaslearen
ebaluazioen karga da irakaslearen ebaluazioei emandako neurria,
ikasleenarekin alderatuta, erroreen analisiaren fasean. Irakasleak nahi
badu ikasleek bidalketak kalifikatzen dituzten moduari haren
kalifikazio-estrategia gailentzea, “Erroreen koadroan” batezbesteko errore
gutxien dituen ebaluatzailea izan beharko du. Irakaslea ez badago
zerrendako lehen postuan, irakaslearen ebaluazioen karga igo egiten da
batezbesteko errore baxuenera heldu arte. Beraz, irakaslearen ebaluazioak
menderatuta daude eta irakasleak bezala kalifikatzen duten ikasleak ere
erroreen koadroaren goialdean agertuko dira. Koadroaren behealdean agertzen
diren ikasleen kalifikazioak ez datoz bat irakasleak egindako
ebaluazioekin (ezta ere, noski, koadroaren goialdean agertzen diren
ikasleek egindakoekin). Irakasleak zenbat eta ebaluazio gehiago egin,
aukera hau gutxiago erabili beharko da irakaslea koadroaren goialdean
agertzea behartzeko. Irakaslearen ebaluazioak azken kalifikazioak
kalkulatzeko erabiltzen direnean, ebaluazio horiei ez zaie
neurketa-faktorea aplikatzen. Kalkulu horretan irakaslearen ebaluazioek
ikasleen ebaluazioen pisu berbera dute. Hala, adibidez, ikasle baten
bidalketari irakasleak %41 jartzen badio eta kideek %45 eta %55, lan
horren azken kalifikazioa izango da (%41 + %45 + %55) / 3, hau da, %47.
- Ebaluazioen
kalifikaziorako pisua, azken kalifikazioa kalkulatzeko erabiltzen da.
Ikaslearen “kalifikazio-jarduera” kalkulatzeko formula sinple bat
erabiltzen da. Ikasleak egindako ebaluazio “onen” proportzioa da,
irekitako gehiengo ebaluazio-kopuruarekin alderatuta. Hala, adibidez,
atazaren arabera ikasleek adibide-bidalketaren 3 ebaluazio eta kideen 5
ebaluazio egin behar badituzte, ikasleak 7 ebaluazio egiten baditu eta
horietako bat analisitik baztertzen bada (ikusi beherago),
kalifikazio-jarduera izango da (7 - 1)/8, hau da, %75. Atazaren azken
kalifikazioa kalkulatzeko kalifikazio-jarduera eta bidalitako lanari
emandako kalifikazioa (edo, lana behin baino gehiagotan bidaltzeko aukera
badago, kalifikazio onena) konbinatzen dira. Bidalketaren kalifikazioak
beti 1 balio du. Hala, aukera hori doitzen bada eta 0.5 jartzen bazaio, bi
kalifikazioak bata besteari gehituko zaizkio, proportzio hauetan:
kalifikazio jardueraren %33 (0.5:1) eta bidalitako lanaren kalifikazioaren
%66.
- Baztertzeko
ebaluazioen portzentajea azken kalifikazioa kalkulatzerakoan aintzat
hartuko ez den ebaluazio-kopurua da. Kopuru hori bi eratan zehaztu
daiteke.
- Izan
ere, kalifikazio-jarduera nola kalkulatzen den ikusita, egokitutako lan
guztia ebaluatuz gero, erabateko markak erdietsiko lituzkete,
ebaluaziorik baztertzen ez bada. Irakasleak batezbesteko kalifikazio
zentzuzkoagoa izan nahi badu, aukera horretan %30 jarriz gero
kalifikazio-jarduera %70 izango litzateke, gutxi gorabehera (ikasle
guztiek egokitutako ebaluazio guztiak egingo balituzte).
- Baztertzeko
ebaluazioa zehaztu daiteke gainerako ebaluazioetan batezbesteko erroreak
zentzuzko balio batera murrizteko moduan. Balio horiek errore koadroaren
laugarren zutabean agertzen diren portzentajeak dira. Adibidez, ikasleen
ebaluazio guztiak %20 izan daitezke. Kasu horretan, analisia hainbat
alditan errepikatzen da, baztertu beharreko ebaluazio-kopurua doituta,
zutabeko zenbakiak tarte jakin batean geratu arte.
Erroreen koadroaz gain, analisiak ikasleei emandako ebaluazio eta azken
kalifikazio guztiak zerrendatzen ditu. Koadro hori begiratu egin beharko
litzateke, emaitzak zentzuzkoak diren jakiteko. Ebaluazio asko baztertzen
badira, bidalitako lan batzuk ebaluatu gabe gera daitezke eta ikasleen azken
kalifikazioa oso baxua izan daiteke. Analisian bidalketa-kopurua orrialdearen
goialdean agertzen da eta berriz kalifikazioen koadroan. Bi zenbaki horiek berberak izan behar
dute. Bidalitako lan bat edo gehiago ebaluatu
gabe badago eta irakasleak ez badu baztertutako ebaluazio-kopurua gutxitu nahi,
irakasleak lan horiek ebaluatu egin behar ditu eta analisia errepikatu egin
behar da. Garrantzitsua da analisiaren azken fasean,
hau da, azken kalifikazioak kalkulatzen direnean, bidalketak gutxienez behin
ebaluatzea.
Baztertutako ebaluazio-kopurua eta azken kalifikazio globala orekatuta
daude. Zenbat eta ebaluazio gehiago baztertu,
azken kalifikazioak baxuagoak dira. Dena den, ebaluazio
makalak ez badira baztertzen, ikasleak lanaren kalifikazioa zehazten duten
ebaluazioaren kalitateaz kexa daiteke. Irakasleak nahiko
ebaluazio egin baditu analisia gehiegi behartu arte menderatzeko, ebaluazioen
%15-30 baztertzea da zentzuzkoena.
Analisiak denbora asko ematen du, prozesua errepikatu egiten baita. Beraz, atzerapenak
izaten dira.