Strategjia e Vënies së Notave

Një detyrë workshop-i është fleksibël për tipin e skemës së notave që përdor. Kjo skemë mund të jetë:

  1. Pa nota: Në këtë lloj detyre, mësuesi nuk është i interesuar për vlerësim kuantitativ nga ana e studentëve. Studentët bëjnë komente për pjesët e punës por nuk u vënë atyre nota. Megjithatë, mësuesi mundet të vlerësojë me notë, nëse dëshiron, komentet e studentëve. Këto "nota të notave" formojnë bazën e notave finale të studentëve. Nëse mësuesi nuk u vë nota vlerësime të studentëve atëhere detyra nuk u vë nota finale.
  2. Nota Akumulative: Ky është lloji i vënies së notave në mënyrë default. në këtë lloj detyrash, nota e çdo detyre çdo vlerësimi është e përbërë nga një numër "elementessh vlerësimi". Çdo element duhet të mbulojë një aspekt të veçantë të detyrës. Zakonisht një detyrë ka diçka midis 5 deri 15 elemente për komente dhe venie notash, numri aktual varet nga përmasa dhe kompleksiteti i detyrës. Një detyrë vetëm me një element është e lejueshme dhe ka strategji të ngjashme me Vlerësimin standard të Moodle.

    Elementet kanë tiparet e mëposhtëme:

    1. PERSHKRIMI i elementit të vlerësimit. Ky duhet të pohojë qartë se çfarë aspekti i vlerësimit po vlerësohet. Nëse vlerësimi është kualitativ është ndihmuese te jepen detaje të asaj që konsiderohet shkëlqyeshëm, mesatar, apo dobët.
    2. SHKALLA e elementit të vlerësimit. Ka një numër shkallësh të paracaktuara. Ato fillojnë nga shkallët e thjeshta PO/JO, në shkallët me shumë shkallëzime deri te shkallët me përqindje të plota. Çdo element ka shkallen e vet e cila duhet zgjedhur në mënyrë që të përputhet ne numrin e variacioneve për këtë element. Vini re se shkalla NUK përcakton rëndësinë e elementit kur llogaritet nota totale, një shkallë me dy shkallezime ka të njëjtën "ndikim" sikurse një shkallë me 100 shkallezime nëse elementët respektivë kanë të njëjtën peshë...
    3. PESHA e një elementi vlerësimi. Në mënyrë default elementeve u jepet e njëjta rëndësi kur llogaritet nota totale e vlerësimit. Kjo mund të ndryshohet duke i dhënë elementeve me më shumë rëndësi një peshë më të madhe se një, dhe elementeve më pak të rëndësishëm një peshë nën një. Duke ndryshuar peshat NUK ndikohet nota maksimale, e cila është një vlerë që që fiksohet nga parametri Nota Maksimale e vlerësimit të barabartë. Peshat mund të marrin edhe vlera negative, ky është një tipar eksperimental.
  3. Nota me gabim të kufizuar: Në këtë loj detyrash, aplikimet vlerësohen sipash shkallëve PO/JO. Nota përcaktohet nga "Tabela e Notave" e cila jep relacionin midis numrit të "gabimeve" dhe notës së sugjeruar. Psh, një detyrë mund të ketë 6 çështje sinjifikative, të cilat duhet të jenë prezent, Tabela e Notave do të sugjerojë notat kur të gjitha çështjet janë prezent, kur njera mungon, kur mungojnë dy, etj. Nëse dëshironi, çështjeve mund t'u japësh faktorë peshimi nëse disa çështje janë më të rëndësihme se të tjerat. Numri i "gabimeve" është një shumë e peshuar e çështjeve që nuk janë prezent. Në mënyrë default çdo çështjeje i jepet pesha një njësi. Tabela e notave është jolineare, psh noatat e sugjeruara mund të jenë 90%, 70%, 50%, 40%, 30%, 20%, 10%, 0%, 0%, 0% për detyra me 10 çështje.Vlerësuesi mund të ndryshsojë notat e sugjeruara deri në 20% për vënien e notës finale të aplikimit.
  4. Nota me Kritere: Ky është lloji më i tjeshtë i vlerësimit me noatë (megjithëse jo më i lehti për t'u ndërtuar). Aplikimet vlerësohen me nota sipas një bashkësie pohimesh kriteri. Vlerësuesi zgjedh se cili pohim i përqaset më mirë pjesës së punës. Nota përcaktohet nga një "Tabelë kriteresh" e cila jep notën e sugjeruar për çdo kriter. Psh, një detyrë mund të ndërtohet, le të themi me 5 pohime kriteresh dhe vlerësuesit duhet të zgjedhin një nga pesë pohimet për secilin nga vlerësimet e tyre. Sikurse në detyrat me kufizim gabimi, vlerësuesi mund të ndryshojë notat e sugjeruara deri në 20% gjatë dhënies së notës finale.