Στοιχεία αξιολόγησης
Για ευκολία στην βαθμολόγηση, η αξιολόγηση μιας άσκησης πρέπει να έχει έναν λογικό αριθμό "στοιχείων αξιολόγησης". Κάθε στοιχείο πρέπει να καλύψει μια ιδιαίτερη πτυχή της αξιολόγησης. Τυπικά μια αξιολόγηση θα έχει μεταξύ των 5 έως 15 στοιχείων για σχόλια και βαθμολόγηση, ο πραγματικός αριθμός εξαρτάται από το μέγεθος και την πολυπλοκότητα της άσκησης που είχε ανατεθεί. Μια όμοια ανάθεση με μόνο ένα στοιχείο αξιολόγησης επιτρέπεται και έχει ένα παρόμοιο τρόπο αξιολόγησης με την τυποποιημένη ανάθεση του Moodle.
Ο τύπος των στοιχείων εξαρτάται από τον τρόπο βαθμολόγησης της ανάθεσης.
Μη βαθμολογημένος. Τα στοιχεία είναι περιγραφές των διαφόρων πτυχών της ανάθεσης. Αυτός που θα κάνει την αξιολόγηση καλείται να σχολιάσει κάθε μια από αυτές τις πτυχές. Όπως και με όλες τις στρατηγικές βαθμολόγησης, υπάρχει επίσης μια περιοχή για γενικά σχόλια.
Συσωρευτική βαθμολόγηση. Τα στοιχεία αξιολόγησης έχουν τα ακόλουθα τρία χαρακτηριστικά γνωρίσματα:
Εάν προσωπικές κλίμακες έχουν δημιουργηθεί μέσα στο μάθημα, τότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν και αυτές. Σημειώστε, ωστόσο, ότι αυτός ο τύπος κλίμακας χρησιμοποιείται ως κλίμακα πολλών σημείων και ότι μόνο τα πρώτα και τελευταία στοιχεία της κλίμακας παρουσιάζονται. Παραδείγματος χάριν, εάν η προσωπική κλίμακα με την ονομασία "πολύ βρεγμένος, βρεγμένος, υγρός, ξηρός" δημιουργηθεί στο μάθημα, αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί και θα εμφανίζεται ως κλίμακα 4 σημείων, με την ονομασία "πολύ βρεγμένος" κλίμακα σημείου στη μία πλευρά της κλίμακας και "ξερός" στην άλλη.
Βαθμολόγηση βασισμένη στα λάθη. Τα στοιχεία θα περιγράφουν
κανονικά, ορισμένα στοιχεία ή πτυχές που πρέπει να είναι παρόντα στην άσκηση που
έχει ανατεθεί στους σπουδαστές. Η
αξιολόγηση γίνεται στην παρουσία ή την απουσία αυτών των στοιχείων ή πτυχών. Ο
καθηγητής πρέπει να θεσπίσει ένα πίνακα βαθμολόγησης στον οποίο να ορίζει των
προτεινόμενο βαθμό όταν όλα τα στοιχεία είναι παρόντα, όταν κάποιο είναι απόν, όταν
λείπουν δύο στοιχεία, κ.λπ.... Εάν ορισμένα στοιχεία είναι σημαντικότερα από άλλα,
σε εκείνα τα στοιχεία μπορεί να δοθεί μια ΒΑΡΥΤΗΤΑ μεγαλύτερη από την μονάδα. Στα
δευτερεύοντα στοιχεία μπορεί να δοθεί μια ΒΑΡΥΤΗΤΑ μικρότερη της μονάδας. Η
συνολική
"αρίθμηση λαθών" είναι ένα άθροισμα από τα στοιχεία που δεν υπάρχουν.
Αυτός που κάνει την αξιολόγηση μπορεί πάντα να να κάνει μικρές αλλαγές στους
προτεινόμενους βαθμούς.
Βαθμολόγηση με κριτήρια. Τα στοιχεία θα δώσουν μία ομάδα "επιπέδων"
δηλώσεων που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ταξινομήσει την ανάθεση.
Οι δηλώσεις μπορεί να είναι συσωρευτικές ή μπορεί η κάθε μια να περιλαμβάνει
μόνο τον εαυτό της. Αυτός που κάνει την αξιολόγηση πρέπει να αποφασίσει ποια δήλωση
ταιριάζει καλύτερα σε κάθε σημείο της εργασίας. Ο καθηγητής πρέπει επίσης να
συνδέσει κάθε
κριτική δήλωση με έναν προτεινόμενο βαθμό. Αυτοί πρέπει συνήθως να είναι σε
σειρά. Και πάλι αυτός που κάνει την αξιολόγηση μπορεί να κάνει μικρές αλλαγές
στους προτεινόμενους βαθμούς.
Βαθμολόγηση επεξηγήσεων. Αυτό είναι παρόμοιο με την βαθμολόγηση
με κριτήρια με την διαφορά ότι υπάρχουν περισσότερα από ένα κριτήρια. Ο αριθμός κριτηρίων
δίνεται στις παραμέτρους ανάθεσης. Μέσα σε κάθε κριτήριο μπορούν να υπάρξουν
μέχρι πέντε "επιπέδα" δηλώσεων. Σε μια δεδομένη ανάθεση ο αριθμός επιπέδων
μπορεί να ποικίλει από κριτήριο σε κριτήριο. Κατά την διαμόρφωση ενός κριτηρίου
ένα κενό επίπεδο δήλωσης καθορίζει και το τέλος των επιπέδων δηλώσεων. Κατά
συνέπεια μερικά κριτήρια μπορούν να έχουν δύο επίπεδα, άλλα να έχουν τρία, και
μερικά μέχρι
πέντε επίπεδα. Τα κριτήρια μπορούν να σταθμιστούν (να τους δοθεί βαρύτητα). Τα επίπεδα
βαθμολογούνται με 0, 1, 2, μέχρι το 4. Ο βαθμός της αξιολόγησης είναι ένα σταθμισμένο
άθροισμα αυτών των
αποτελεσμάτων.