Ang Pagkuwenta ng Huling Marka
Ipinapakita ng manghad sa iskrin na ito kung paaano kinukuwenta ang
huling marka ng mga mag-aaral. Ang huling marka ay tinimbangang kabuuan
ng hanggang limang piyesa.
- Ang markang ibinigay ng guro para sa mga ipinasa nilang gawa.
Opsiyonal ito at gagamitin lamang kung talagang tinasa ng guro ang gawa
ng mag-aaral. Kapag nagpasa ang mag-aaral ng mahigit sa isang gawa, ang
"pinakamahusay" na marka ang gagamitin. Dito, ang ibig
sabihin ng pinakamahusay ay ang gawa na may pinakamataas na tinimbangang
kombinasyon ng marka ng guro at marka mula kapwa mag-aaral...
- Ang katamtaman ng mga markang ibinigay ng mga kapwa nila mag-aaral
sa ipinasa nilang gawa. Gayundin, kung ang mag-aaral ay nagpasa ng mahigit
sa isang gawa, ang "pinakamahusay" na marka ang gagamitin. Puwedeng kasama
ang markang ibinigay ng guro sa marka mula kapwa mag-aaral, puwede ring
hindi. Maaaring isama ang markang ito kung ang bilang ng marka mula kapwa
mag-aaral ay masyadong mababa o pinaghihinalaang may bias (karaniwan
ay masyadong mataas) ang marka mula kapwa mag-aaral o hindi ito reliable.
Kapag isinama, ang markang ibinigay ng guro ay tinatrato nang tulad ng
markang ibinigay ng kapwa mag-aaral, sa pagkuwenta ng katamtaman.
- Ang bias ng mag-aaral sa pagmamarka ng gawa ng ibang mag-aaral.
Sukat ito ng kung masyadong mataas o masyadong mababa ang ibinigay ng
mag-aaral sa gawa. Hindi ito absolutong sukat, dahil nakabatay ito sa
kaibhan ng marka mula sa mag-aaral at ang katamtaman ng mga markang ibinigay ng
kapwa niya mag-aaral para sa bawat isang ipinasang gawa na tinasa niya.
Sa karaniwang sitwasyon, HINDI dapat bigyan ng mabigat na timbang ang
piyesang ito.
- Ang reliability ng mag-aaral sa pagmamarka ng gawa ng ibang
estudyante. Sukat ito ng kung gaano kahusay nasusundan ng marka nilang
ibinigay ang katamtaman ng mga markang ibinigay ng lahat ng mag-aaral sa
bawat gawang tinasa nila. Idinidiskwento sa sukat ang bias ng mag-aaral
at kinukuha ang katamtaman sa pagitan ng absolutong diprensiya ng marka nila,
at ng katamtaman na marka mula sa mga kapwa mag-aaral. Sa teoriya, kung ang mag-aaral ay
magbibigay ng mataas na marka para sa magagaling na gawa at mababang
marka para sa mahihinang klase ng gawa, ang reliability nila ay magiging
mataas. Kung may hinala na ang mga mag-aaral, sa kabuuan ay mahina sa pagtatasa,
dapat isama ang marka ng guro sa katamtaman ng mga marka ng kapwa mag-aaral.
Gagawin nitong mas makabuluhan ang halaga ng reliability.
- Ang katamtamang marka na ibinigay ng guro para sa pagtatasa ng
mag-aaral. Kasama rito ang naunang pagtatasa na ginawa ng mag-aaral sa
mga sampol na gawa at anumang markang ibinigay ng guro sa mga
pagtatasang ginawa sa hakbang na "pagtatasa sa kapwa mag-aaral" ng
takdang-aralin. Sa karaniwang sitwasyon, ang piyesang ito ay maaaring
mas mahalaga kaysa sa Bias at Reliability at samakatwid, kung gagamitin,
ay dapat bigyan ng mas mabigat na timbang.
Maaaring baguhin ang timbang ng limang piyesang ito ayon sa kung
ano ang naaangkop sa takdang-aralin. Halimbawa, ang markang ibinigay ng
guro ay maaaring pabigatin kung ang pagmamarka ng mga mag-aaral na
bahagi ng takdang-aralin ay itinuturing na maliit lamang na bahagi ng kabuuang
takdang-aralin. Sa kabilang banda, kung ilan lamang sa mga ipinasa ang
minarkahan ng guro, maaari nang balewalain ang mga ito sa pamamagitan ng
pagbibigay sa mga ito ng timbang na sero. Kung ang takdang-aralin ay
tungkol lamang sa pagiging hurado ng mag-aaral at sa pagbibigay nila ng
mga puna, ang unang dalawang piyesa ay puwede nang iset sa sero (o
magaang) at ang kakayanang magmarka ng mga mag-aaral ang magpapasiya sa
mga huling marka.
Tandaan na ang iskrin na ito ay paulit-ulit na ginagamit at ang
huling marka ay hindi karaniwang ipinapakita sa mag-aaral hangga't hindi
dumarating sa huling hakbang ang takdang-aralin. Kapag okey na sa guro
ang mga huling marka at ang pagtitimbang sa mga ito, maaari na itong
ipakita sa mga mag-aaral.