Аналізуюцца адзнакі, выстаўленыя ананімным работам, таксама як і іншыя адзнакі, выстаўленыя ў фазе ацэньвання. Сістэма спрабуе ўстанавіць найбольш правільныя адзнакі як групы студэнтаў, так і выкладчыка. Гэтыя "правільныя" адзнакі выкарыстоўваюцца затым у працэсе падліку канчатковай адзнакі.
Аналіз дае найлепшыя вынікі ў выпадку калі даступны таксама адзнакі выкладчыка. Гэтыя адзнакі могуць захоўвацца як база дадзеных адзнак, з якімі параўноўваюцца адзнакі студэнтаў. Настаўнік не мусіць ацэньваць кожны прыклад, як і кожнае рашэнне дасланае студэнтам. Аднак жа, для лепшых вынікаў аналізу, настаўнік павінен выставіць у сярэднім больш адзнак, чым кожны студэнт. Чым больш адзнак паставіць настаўнік, тым больш дакладны будзе вынік аналізу.
Аналіз праводзіцца шматразова, за кожным разам змяняючы ў нейкай ступені ўмовы. Можна кантраляваць аналіз з дапамогай 3 функцыяў зверху старонкі.
Калі настаўнік жадае, каб яго адзнакі дамінавалі, яны мусяць мець найменшую сярэднюю адхіленняў у "Табліцы памылак". Калі настаўнік не першая асоба ў гэтым спісе, абцяжарванне адзнак павінна быць паднятае аж да дасягнення найменшай сярэдняй адхіленняў. Тады адзнакі настаўніка будуць дамінаваць, а студэнты, якія ацэняць работу таксама, з’явяцца зверху спіса. Студэнты, якія будуць змешчаны ўнізе, ацанілі работу інакш, чым настаўнік. Чым больш настаўнік ацэніць работ, тым меншая будзе патрэба ўжывання гэтай функцыі. Звярніце ўвагу, што гэта функцыя не ўплывае на вагу адзнак настаўніка пры падліку канчатковай адзнакі. Пры гэтым падліку вага адзнак настаўніка такая самая, як і іншых удзельнікаў.
Каб падлічыць "Якасць ацэнкі" студэнты ўжываюць простую формулу. Гэта прапарцыянальныя суадносіны "правільных" адзнак і максімальнай колькасці адзнак, якую студэнт змог выставіць. Напрыклад: Заданне прапануе студэнту зрабіць 3 ацэнкі прыкладных рашэнняў і 5 ацэнак рашэнняў іншых удзельнікаў. Студэнт дае 7 ацэнак, з якіх адна прапушчана (глядзі ніжэй). У такім разе, ягоная якасць ацэньвання роўная (7-1)/8, або 75%. Канчатковая адзнака за заданне вылічваецца з дапамогай камбінацыі гэтай якасці ацэньвання і адзнакі за сваё заданне (або найлепшай адзнакі, калі было некалькі варыянтаў рашэння). Адзнака за заданне заўсёды мае вагу 1. Таму, калі гэты параметр усталёўваецца на 0.5 гэта азначае, што будуць дададзены дзве ацэнкі ў прапорцыі 0.5:1 або 33% за якасць ацэньвання і 66% за заданне.
Што датычыць табліцы памылак, то аналіз улічвае ацэнку ўсіх адзнак і канчатковыя адзнакі, прызнаныя студэнтам. Належыць праверыць, ці з’яўляюцца вынікі рацыянальнымі. Напр. калі шмат адзнак выключана, некаторыя заданні акажуцца неацэненымі і таму канчатковая адзнака студэнта будзе заніжана. Аналіз падае колькасць выкананых заданняў зверху старонкі і перад ведамасцю адзнак. Дзве гэтыя лічбы павінны быць аднолькавыя. Калі з’явіцца адно або больш неацэненых рашэнняў, а настаўнік не жадае зменшыць колькасць выключаных адзнак, то ён павінен ацаніць гэтыя рашэнні і паўтарыць аналіз. Вельмі важна, каб кожнае выкананае заданне было ацэнена хоць бы раз у канчатковай фазе аналізу, калі вядзецца падлік канчатковых адзнак.
Існуе залежнасць паміж колькасцю выключаных адзнак і канчатковымі адзнакамі. Чым больш выключаных адзнак, тым ніжэйшыя канчатковыя адзнакі. Аднак, калі не выключыць слабыя адзнакі, то студэнты могуць быць незадаволены якасцю адзнак, якія абмежавалі канчатковую адзнаку за іх работу. Найлепш, калі настаўнік паставіць столькі адзнак, каб аналіз можна было правесці без нацяжак. У такім разе рацыянальна выключыць 15-30% адзнак студэнтаў.
Паколькі аналіз патрабуе працэсаў, якія паўтараюцца, можна спадзявацца, што будзе весціся працяглы час. Доўгія перапынкі таксама з’яўляюцца нармальнымі.